Sumbangan Syeikh Tahir Jalaluddin dalam Perkembangan Ilmu di Alam Melayu: Satu Kajian Literatur

Artikel ini membincangkan mengenai sumbangan Syeikh Tahir Jalaluddin di Alam Melayu berdasarkan kepada kajian literatur antara tahun 2014 – 2024. Objektif utama kajian ini adalah untuk mengkaji faktor kurangnya penulisan berkenaan tokoh antara 10 tahun ke belakang. Kajian ini akan menggunakan metode kualititatif seperti buku, tesis, jurnal dan lain-lain rujukan relevan terutamanya sumber-sumber yang telah dibuat oleh pengkaji terdahulu mengenai sumbangan beliau dalam pelbagai bidang termasuklah bidang fiqh, falak, tajdid, dan sebagainya. Di samping itu, pengkaji juga akan membincangkan sumbangan beliau dengan disandarkan kepada rujukan daripada Surat Persendirian tokoh di Arkib Negara Malaysia (ANM). Selain itu, kajian ini juga akan mengfokuskan kepada skop kajian yang telah dikaji oleh pengkaji terdahulu serta kelompongan yang masih ada yang boleh dijadikan subjek kajian oleh penulis-penulis akan datang. Justeru itu, kajian ini akan merungkai pemikiran beliau yang jauh ke hadapan berbanding tokoh sezamannya dan corak pemikirannya yang menjadi polemik antara Kaum Muda dan Kaum Tua serta pemikiran beliau juga kebanyakannya disampaikan melalui bidang penulisan sama ada dalam bentuk akhbar atau majalah. Oleh itu, artikel ini akan membahagikan kepada tiga bahagian utama iaitu pendahuluan, metode kajian dan sumbangan beliau di Alam Melayu. Tambahan juga, di akhir kajian ini juga adalah bertujuan melihat sejauh manakah penulisan mengenai Sheikh Tahir dikaji dan faktor yang menyebabkan kurangnya pendedahan terhadap penulisan beliau